OVAJ GRAD U EVROPI ČUVA TAJNU STARU 2.000 GODINA: Uspeli da očuvaju ono što je i Rim izgubio – drevna istorija na dlanu svakog posetioca (FOTO)

Grad se nalazi u severozapadnoj Španiji, i glavni je grad istoimene pokrajine Lugo u autonomnoj zajednici Galicija. Leži na reci Minjo, i okružen je starim, ne mnogo visokim planinama na nadmorskoj visini od 465 m.

To je jedino mesto na svetu koje ima kompletan set netaknutih rimskih zidova. Izgrađeni su pre 2.000 godina i okružuju ceo stari grad.

Ali kako su preživeli? Tu postaje zanimljivo…

Grad Lugo je prvobitno osnovan kao Lucus Augusti 13. pre nove ere. Bio je to vitalna ispostava i tako su Rimljani u 3. veku nove ere podigli ogromno odbrambeno utvrđenje oko grada, dugačko preko 2.000 metara i visoko do 15 metara, sa preko 80 kula.

Čak i sam Rim, uprkos tome što je preplavljen ruševinama svake vrste, nema netaknuta utvrđenja poput Luga.

Njegovi Aurelijani zidovi, koji datiraju iz 3. veka nove ere, prilično su impozantni i impresivni.

Ali oni opstaju u nepovezanim fragmentima, ali ipak zašto Lugo još uvek ima ovaj izvanredni krug zidova – dužine preko dva kilometra – u tako dobrom stanju?

Možda ima neke veze sa materijalima od kojih su izgrađeni, od škriljaca, a ne od cigle.

Ali istina je da, oni nisu “potpuno” originalni. Tokom vekova ovi veliki zidovi su mnogo puta obnavljani, obnavljani i restaurirani

The city of Lugo was originally founded as Lucus Augusti in 13 BC.

It was a vital outpost and so in the 3rd century AD the Romans built a huge defensive fortification around the city, over 2,000 metres long and up to 15 metres tall, with over 80 towers. pic.twitter.com/fXOIJSQr3a

— The Cultural Tutor (@culturaltutor) November 22, 2022

Dok je pet većih kapija dodato u 19. veku kako je grad Lugo rastao i bilo je potrebno više kapija za saobraćaj i kretanje pešaka.

A od 19. veka uloženi su dosledni napori da se oni obnove, ne ograničavajući se na uklanjanje prekomernog rasta (kao u nastavku), već uključujući invazivnije radove na obnovi oštećenih delova.

Ovo se nastavilo kroz 20. i 21. vek – opštinski projekat koji je u toku.

Što je deo razloga za njihovu najupečatljiviju karakteristiku (izvan ukupnog kvaliteta njihovog stanja): ova prostrana staza koja se proteže duž cele njihove celine.

To zapravo nije originalno rimsko obeležje, ali njegovo stvaranje je gradu dalo nešto potpuno jedinstveno.

I tako se ovo dotiče jedne od najzanimljivijih debata u oblasti istorije, arhitekture i arheologij

“Restauracija protiv očuvanja”

Da li da sačuvamo ruševine kakve jesu, da sprečimo dalju degradaciju, ili da im vratimo kako su nekada izgledale?

Verovao je da je starost zgrade njen pravi kvalitet i da je restauracija “nemoguća kao podizanje živih iz mrtvih”.

The city of Lugo was originally founded as Lucus Augusti in 13 BC.

It was a vital outpost and so in the 3rd century AD the Romans built a huge defensive fortification around the city, over 2,000 metres long and up to 15 metres tall, with over 80 towers. pic.twitter.com/fXOIJSQr3a

— The Cultural Tutor (@culturaltutor) November 22, 2022

I stoga da “nikada ne treba pokušavati nikakvu restauraciju, osim… u smislu očuvanja od daljih povreda.”

Dok je francuski arhitekta Viollet-le-Duc (1814-1879) oličavao drugu stranu debate.

Bio je najistaknutiji restaurator svog doba i preuzimao je projekte širom Francuske, poput Notr Dama. Pod njegovim okriljem, posle značajnih radova, vraćen joj je srednjovekovni sjaj.

Jedan od najvećih uspeha Viollet-le-Duc-a bila je restauracija Karkasona, srednjovekovne citadele u južnoj Francuskoj.

One of Viollet-le-Duc's greatest successes was the restoration of Carcasonne, a Medieval citadel in southern France.

The local government had decided to demolish its walls but, thanks to public outcry, Viollet-le-Duc was tasked with their complete restoration. pic.twitter.com/NfcXqwmkZ6

— The Cultural Tutor (@culturaltutor) November 22, 2022

Lokalna vlast je odlučila da sruši zidove, ali je, zahvaljujući negodovanju javnosti, Viollet-le-Duc dobio zadatak da ih potpuno obnovi.

Pa ipak, obnovljene zidine Luga dale su ljudima u gradu nešto zaista posebno.

Oni su predmet građanskog ponosa i, iako su deo Lugove drevne istorije, još uvek su veoma živi i u upotrebi; ljudi idu u šetnju i trče na njima, ili se samo motaju okolo. Još jedan zanimljiv rezultat Lugovog održavanog zida je način na koji stvara pravi centar grada, koji je sada uglavnom pešački, sa uskim ulicama i velikim prostorima mešovite namene.

Propisi o ograničavanju visine zgrada i potencijalno štetnih građevinskih radova doprineli su tome. Što nas dovodi do nečeg drugog o Lugovim divnim rimskim zidovima.

Čak i ako su restaurirani i dobro održavani, to ne govori punu priču o njihovom opstanku; oni ostaju bar delimično zahvaljujući jednostavnom očuvanju istorije.